Houdt van schrijven, eten, wijn en mannen in pak.

dinsdag 29 januari 2013



‘Mam. Ik wil roze haar. ‘

Bij mijn een-keer-in-de-zoveel-veel-te-weinige-kapper-bezoeken neem ik mijzelf voor eens ‘lekker gek te doen’.
Lekker gek in de zin van een lekker gek kapsel. Ik besluit altijd eens lekker gek te doen maar wandel uiteindelijk altijd, overgehaald door de knipster zelf, met hetzelfde (maar dan kortere) kapsel de deur uit.
Dagenlang bereid ik me voor op het kappersbezoek, sla honderden plaatjes op en kijk opeens opvallend veel naar kapsels van andere.

Om echt ‘lekker gek’ te doen moet er een kleurtje in. Vind ik.
Zo zag ik bij Vera zuurstokroze verf in haar blonde lokken.
Dat was het. Dat wilde ik óók. Nu moet je weten dat bij alles wat roze is mijn hart sneller begint te kloppen.
Roze haar, hoe geweldig is dat. Dat je iedere morgen je (roze!!1!) haar mag borstelen.
Anyways: het zat in mijn hoofd en het wilde er niet meer uit.
Er resten mij nog maar een ding te doen.

‘Mam. Ik wil roze haar. Roze lokken bedoel ik. Roze punten.’
Ze vond het op zijn zachts gezegd geen goed idee. Laten we het daarop houden.

Een paar weken geleden was het dan eindelijk tijd voor mijn kappersbezoek. Ik kreeg een kop thee (of 2) en een boek in mijn handen gedrukt. Of ik daar niet eerst even in wilde kijken.
Toen ze een kop koffie voor mijn moeder ging halen en ik in de spiegel naar mijn lange haar keek, schoot me ineens iets te binnen.
Wat doe ik nu eigenlijk met dit lange haar? Op de fiets en onderweg zit het vaker in een knot dan dat het mooi geföhnd langs mijn gezicht hangt. En roze, hoe ziet dat er over 6 weken uit?

Een uur of twee later liep ik de zaak uit met een vlecht van 25 centimeter in mijn hand. Ja, ik heb de kapster en mijn moeder zeker dertig keer ervan moeten overtuigen dat dit echt is wat ik wilde. Mijn zus had ik voor de zekerheid niet ingelicht over mijn spontane actie uit voorzorg dat ze tussen mij en de schaar in zou springen.

Ik zette een foto op Facebook van mijn 25 centimeter kortere haar, stuurde de 25 centimeter op naar Stichting Haarwens en had voor het eerst van mijn leven eens echt ‘lekker gek’ gedaan.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten