Houdt van schrijven, eten, wijn en mannen in pak.

maandag 5 november 2012


‘Dat je bang bent voor leeuwen is best normaal.’

Ik ken niemand die voor de lol de A2 oversteekt. Er is niemand die zomaar zijn hand in een bak vol giftige slangen steekt. Er is altijd iets dat ons tegen houdt.
En dat is angst. Angst onderbreekt jouw snelweg doormiddel van drempels. Hele hoge enge drempels. En gelukkig maar.
Een gezonde portie angst is dus heel normaal. Dat je bang bent voor leeuwen is ook heel normaal.
Het beschermd je tegen onverstandige acties.

‘Als ik dat eng vind, dan doe ik dat toch gewoon niet?’ is iets wat je dan kan denken.
Vliegen vind ik eng dus ga ik de 36700 kilometer met de auto doen. De snelweg is eng dus ik rijd voortaan alleen op autowegen. Dat dat vierendertig keer zo lang duurt, dat is dan maar zo. Vuur en vooral brand is eng dus deze winter geen openhaard voor mij. Met -20 is dat best te doen. De tandarts is ook eng, dus daar gaan we mooi niet naar toe. Over 60 jaar krijg ik toch zo’n kunstgebit. En, ohja, die spin is eng, dus die haalt een ander wel effe voor me weg.

Maar wat als ‘die ander’ er niet is. Ga je dan slapen en laat je die spin zijn gang gaan of besluit je de hele nacht met bibberende knie
ën en doodmoe op een stoel te staan? En stel dat de hele bups naar Turkije vertrekt, ga jij dan in je Fiat Punto 5 dagen lang op alleen autowegen rijden?

Er komt bij angst een soort oerkracht bij me naar boven.
‘Oke, dit is eng, maar dit gaan we gewoon doen, dat kan jij. Hoor je me? DAT KAN JIJ!’
Om vervolgens als een angsthaas een spinnetje van 1 bij 1 op te pakken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten